Nadzwyczajni Szafarze Komunii św.

 "Tam, gdzie to doradza konieczność Kościoła,
z braku szafarzy, także świeccy, chociażby nie byli lektorami lub akolitami,
mogą wykonywać pewne obowiązki w ich zastępstwie,
mianowicie: posługę słowa, przewodniczyć modlitwom liturgicznym,
udzielać chrztu a także rozdzielać Komunię świętą, zgodnie z przepisami prawa".

/KPK kan.230 § 3/

Świeccy pomocnicy w udzielaniu Komunii świętej, lub inaczej nadzwyczajni szafarze Komunii Świętej, mają za zadanie rozdzielanie Komunii świętej, gdy udzielanie jej przez kapłanów, czyli zwyczajnych szafarzy Eucharystii, nie jest możliwe lub jest bardzo utrudnione.

Wielu ludzi pyta dziś skąd taki zwyczaj, skąd taka praktyka?

Otóż już we wczesnym chrześcijaństwie (od II w.) wierni po celebracji Eucharystii często zabierali ją ze sobą do domu. Przykładem może być tutaj św. Tarsycjusz, zamordowany podczas takiej posługi.
Bardzo szybko wśród chrześcijan przyjął się zwyczaj zabierania ze sobą do domów Najświętszego Sakramentu, aby spożywać Go w te dni, w których nie było sprawowanej Mszy świętej. Komunię św. zanoszono również chorym i tym, którzy z różnych powodów nie mogli uczestniczyć we wspólnym zgromadzeniu. Powszechną praktyką stało się zabieranie Ciała Chrystusa na czas podróży, aby w chwilach samotności lub grożącego niebezpieczeństwa, mieć Chrystusa przy sobie. Troszczono się również o to, aby każdy kto został wtrącony do więzienia mógł otrzymać pokrzepienie Najświętszym Sakramentem, który przenoszono najczęściej w drewnianych szkatułkach zawieszonych na szyi.
Forma oraz sposób podawania Komunii św. przez osoby świeckie formował się przez wieki. Wiele razy na ten temat wypowiadała się Stolica Apostolska udzielając zgody na taką praktykę pod pewnymi warunkami.

Konferencja Plenarna Episkopatu Polski w dniu 2 maja 1990 roku wprowadziła funkcję nadzwyczajnych szafarzy Komunii na terenie Polski. Uchwała ta precyzuje, iż biskupi diecezjalni mogą powoływać do funkcji nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej mężczyzn w wieku od 35 do 65 lat. Kandydaci powinni odznaczać się właściwym życiem moralnym i pobożnością, mieć odpowiednie wykształcenie i znać podstawowe prawdy teologiczne, zwłaszcza odnoszące się do Kościoła, Mszy świętej i Eucharystii. Biskup może polecić kandydatowi udział w kursie teologicznym lub zażądać egzaminu. Funkcja ta powierzana jest na rok, a potem przedłużana. Przed powołaniem i każdym przedłużeniem powołania kandydaci muszą odbyć co najmniej trzydniowe rekolekcje. Główne zadanie szafarzy polega na pomocy kapłanom w udzielaniu Komunii św. podczas liturgii Eucharystii oraz zanoszeniu Najświętszego Sakramentu chorym. Dzięki istnieniu szafarzy, pobożni wierni, którzy ze względu na chorobę lub podeszły wiek nie mogą chodzić do kościoła, mają możliwość przyjmowania Komunii w każdą niedzielę.

Również w naszej parafii istnieje grupa Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii św. Liczy ona trzech mężczyzn. Opiekunem grupy jest ks. proboszcz Józef Wałaszek. Spotkania formacyjne prowadzone przez księdza opiekuna odbywają się raz w miesiącu. W ramach formacji duchowej Szafarze uczestniczą raz w roku w trzydniowych rekolekcjach zamkniętych, a dwa razy w ciągu roku w diecezjalnych adwentowych i wielkopostnych dniach skupienia. Szafarze w naszej parafii rozdzielają Komunię św. w kościele, gdy jest taka potrzeba. Od 2010 roku służą ludziom chorym zanosząc Komunię św. chorym przebywającym w domach z okazji świąt, uroczystości i odpustów.

W większe uroczystości kościelne Szafarze uczestniczą w służbie liturgicznej przy ołtarzu.

W naszej parafii Nadzwyczajnymi Szafarzami Eucharystii są:

  1. Pasiut Franciszek
  2. Łatka Jan
  3. Golonka Franciszek

Modlitwa szafarza:

Jako Nadzwyczajny Szafarz Komunii Świętej,
naśladując Twoją wielką miłość do Jezusa w Eucharystii,
proszę Cię wyjednaj mi łaskę przyjmowania Chrystusa w Komunii św.
w sposób godny, z głęboką wiarą, pobożnością i ufnością.
Pomóż mi służyć wszystkim pragnącym i potrzebującym Chrystusa
oraz pozyskiwać dla wiary tych, którzy nie odczuwają głodu eucharystycznego
i nie potrzebują obecności Boga w swoim życiu.
Wysłuchaj moich modlitw i bądź mym opiekunem i orędownikiem u Boga.
Wspieraj mnie na drodze do świętości.
Niech dzięki Twojemu wstawiennictwu Bóg pomnoży moją wiarę,
abym był zdolny pracować dla Jego chwały i zbawienia ludzi.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.