Bierzmowanie

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, "przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej".
Przez namaszczenie bierzmowany otrzymuje "znamię", pieczęć Ducha Świętego. Pieczęć jest symbolem osoby, znakiem jej autorytetu, znakiem posiadania przedmiotu - niegdyś w taki sposób naznaczano żołnierzy pieczęcią ich wodza, a także niewolników pieczęcią ich pana.
Sam Chrystus mówi o sobie, że Ojciec naznaczył Go swoją pieczęcią. Także chrześcijanin jest naznaczony pieczęcią: "Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych" (2 Kor 1, 21-22). Pieczęć Ducha Świętego jest znakiem całkowitej przynależności do Chrystusa i trwałego oddania się na Jego służbę.

DO CZEGO ZOBOWIAZUJE SKARAMENT BIERZMOWANIA?

"Przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej" /Katechizm Kościoła Katolickiego 1285/

PRZYGOTOWANIE DO SAKRAMENTU BIERZMOWANIA

Do sakramentu Bierzmowania przystępują uczniowie klas trzecich gimnazjalnych, którzy mieszkają na terenie naszej parafii. Jednak przygotowanie do tego sakramentu rozpoczyna się już od pierwszej klasy gimnazjum, tak by kandydaci odpowiednio przygotowali się do odważnego świadczenia o Chrystusie swym życiem.
Tak więc przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie chrześcijanina do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego. Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania.

Kandydat do bierzmowania przygotowuje się przez:

• Systematyczne uczestnictwo w niedzielnej Mszy Św., oraz katechezie
• Korzystanie z sakramentu pokuty i pojednania - raz w miesiącu ( pierwsze piatki miesiąca),
• Branie czynnego udziału w spotkaniu grupy do bierzmowania - raz w miesiącu, a także przez uczestniczenie w nabożeństwie różańcowym, Roratach, Drodze Krzyżowej.

Ponadto kandydat:

• Składa prośbę podpisaną przez siebie i rodziców na ręce prowadzącego przygotowanie.
• Jeżeli kandydat jest z innej parafii - dostarcza stosowną zgodę duszpasterzy z parafii zamieszkania i postępuje jak powyżej.
• Jeżeli był on ochrzczony poza naszą parafią i poza naszą parafią przystąpił do I Komunii Świętej, w odpowiednim czasie dostarcza skrócony wyciąg aktu chrztu.
• Odpowiednio wcześniej obiera sobie imię bierzmowania (musi to być imię osoby świętej). Patronem bierzmowanego powinna być osoba bliska osobowości kandydata, którą chciałby naśladować. Wybór patrona nie powinien być podyktowany wpływem mody czy też opinii otoczenia.

Kandydat do bierzmowania pamięta także o tym, że:

• Świadkami bierzmowania powinni być rodzice chrzestni kandydata, a gdy jest to niemożliwe, wówczas inni wierzący (praktykujący) i bierzmowani katolicy, albo sami rodzicie kandydata.
• Przyjmując bierzmowanie, trzeba być w stanie łaski. Należy przystąpić wcześniej do sakramentu pokuty, aby oczyścić się na przyjęcie daru Ducha Świętego. Bardziej intensywna modlitwa powinna przygotować na przyjęcie mocy i łaski Ducha Świętego.

SZAFARZ SAKRAMENTU

Szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup, a w sytuacji szczególnej kapłan wyznaczony przez biskupa. Materią sakramentu jest Krzyżmo święte, a formą - słowa: (łac.) Accipe Signaculum doni Spiritus Sancti - Przyjmij znamię daru Ducha Świętego!

Biskup udzielający bierzmowania. Rogier van der Weyden, Siedem sakramentów, XV wiek.

SKUTKI BIERZMOWANIA

Jak wynika z samej celebracji, skutkiem sakramentu bierzmowania jest pełne specjalne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.

Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej:

• zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić "Abba, Ojcze!" (Rz 8,15);
• ściślej jednoczy nas z Chrystusem;
• pomnaża w nas dary Ducha Świętego;
• udoskonala naszą więź z Kościołem.
• udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.

Przypomnij sobie, że otrzymałeś duchowy znak, "ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha poznania i pobożności, ducha świętej bojaźni", i zachowuj to, co otrzymałeś. Naznaczył cię Bóg Ojciec, umocnił cię Chrystus Pan i "dał zadatek" Ducha.

Sakramentu bierzmowania, podobnie jak chrztu, którego jest dopełnieniem, udziela się tylko jeden raz. Wyciska on w duszy niezatarte duchowe znamię, "charakter", który jest znakiem, że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina pieczęcią swego Ducha, przyoblekając go mocą z wysoka, aby był Jego świadkiem.